Nesibe Aldemir

Bayramlar Günleri

Nesibe Aldemir

Kalpleri birbirine yakınlaştıran, birlik ve beraberliğin en derinden hissedilerek yaşandığı bayram günleri, kıymetli ve özeldir.

Yürekten sızan samimiyetin kokusu kolonya ile birleşince unutulmaz anılar işleniyor hafızlarda. Şekerler, çikolatalar, tatlılar, sütlaçlar, analıkızlılar, nahna küfteler, yaprak sarmalar, ayranlı çorbalar... Hepsi ayrı izini taşır kadim kültürümüzün.

Bayrama dair yapılan tüm hazırlıklar, gönülden gönüle uzanan bağlarda kurulan bir köprüdür. Bu köprüyü kurmakta büyük emek verir hanımlar. Yorucu olsa da hazırlıklar misafire ikramda bulunmanın güzelliğini tatmaya değer görür yurdum insanı. Pandemi sebebiyle  iki senedir bu köprülerde sarsılmalar yaşandı. Birbirimizden ayrı kaldık. 

Bayramlar sade, buruk ve rengi soluk geçti. Kimimiz umudunu yitirdi eski günlerdeki bayramları tekrar yaşayamamak adına. Kimimiz sabır selamet geçirdi pandemi günlerini. 

Sevdiklerimizi tekrar kucaklar mıyız diye kara kara düşündük. Değerlerimizin ve kültürümüzün içinde saklı olan güzellikleri fark ettiğimiz bir süreç oldu. Umutsuzluk içinde geçirdiğimiz zaman dilimlerinde elimizde olup da kıymetini bilmediğimiz nice güzelliği ve inceliği uzaktan izledik. Zihnimizden bir film şeridi misali geçirdiğimiz maziyi, tekrar yaşar mıyız kaygısıyla gözlerimiz doldu.

Bu bayram o günlerin acısını çıkarırcasına sarıldık sevdiklerimize. Ve yürekten hissettik özlemin ruhumuza işleyen yanını. Evet insan insanla güzeldi. İki eksik bir fazla. İki doğru bir yanlış. Kalıpların ötesinde sevip kucaklaşabilmekti aslolan. İnsanları olduğu gibi kabullenip yürekten yüreğe uzanan yollara asfalt dökmekti insanı güzelleştiren.

Özümüze dönüşte bir virajdı pandemide bayram günlerini yaşamak. Belki de sebepsiz küskünlerin karasıyla kararan kalbimize bir kapı aralamak için güzel fırsatlardır bayram günleri. Bu fırsatları değerlendirenlere ne mutlu.

Yaşadıklarını harmanlayıp saman çöplerini savuranlardan olmak ne asil duruştur insana. 
Değerli olana erişmek için ani bir rüzgârla fâni olanı savurmak. Ve erişmek buğday tanelerine. Sonrası yeşermek umudun, iyiliğin ve bayramın kadife neşesinde... İbrahimce bir duruş İsmailce bir teslimiyet olan bir yüreğe ağır gelmez ki tüm f/âni yükler...

 Geçmiş Kurban Bayramınız mübarek olsun kıymetli gönül dostlarım. Rabbime emanet olunuz.

Vesselâm...

Yazarın Diğer Yazıları