Mutlu babaların çocukları da mutlu olur. Çünkü babanın kendine sürmüş olduğu mutluluk parfümü anneye ve çocuklara da bulaşır.
Bugünkü yazımı, özelde babalar ve baba adayı olan erkekler için; genelde ise herkes için kaleme alıyorum.
Mutlu ailelerden mutlu çocuklar yetişir, kuralı genel olarak doğru bir kuraldır. Bu genel kuralı şu şekilde formüle edebiliriz:
Mutlu Baba + Mutlu Anne = Mutlu Çocuk
Mutlu Baba + Mutlu Anne + Mutlu Çocuk = Mutlu Aile
Mutluluk parfüm gibidir, kendine bulaştırınca başkalarına da bulaşır. Aslında mutsuzluk da bulaşıcıdır. Eğer sen mutsuzsan, aile içinde eşin ve çocuklar da mutsuz olurlar.
Sen mutluysan aile içinde sohbetler olacak, gülümsemeler olacak, hay hatır sormalar olacak, şakalaşmalar olacak… O zaman mutluluğunu engelleyin şeyler varsa farkına var ve sorunu çözmeye çalış. Tek başına çözemiyorsan, profesyonel destek al.
“Mutlu babanın mutlu çocukları olur.” kuralı senin için bir yaşam felsefesi olmalıdır.
Eşler arasındaki iletişimin şekli direkt çocukların psikolojisine yansır. Aile, çocuklar için liman, sığınak ve mutluluk kaynağıdır. Mutlu aileden mutlu çocuklar yetişir. O halde sen baba olarak aileni mutluluk kaynağı yapmalısın.
Çocuklar nasıl bir baba istiyor, dersiniz? Ben, çocuklarımın istediği baba mıyım? Bu soruyu kendine hiç sordun mu?
Meslek hayatımda benim gözlemlerime göre çocuklar ve gençler anlayışlı, hoşgörülü, esprili, yerine göre komik, asık suratlı olmayan babaları seviyor. Yine benim gözlemlerime göre çocuklar ve gençler, arkadaş değil ama arkadaşça davranan babaları (ve anneleri) daha çok seviyor. Burada aslında çocuklar mutlu anne ve babaları seviyor, şeklinde de ifade edebiliriz.
Babanın mutsuzluk dağıttığı ve mutsuzluk bulaştırdığı uç nokta bir aile:
Babam çok sert mizaçlıydı. Her zaman suratı asıktı. Aslında sadece evde iken asık suratlıydı. Dışarıda, sosyal ortamda gayet güler yüzlüydü. O evde iken evin içerisinde neredeyse hareket edemezdik. En düşük ses tonuyla konuşurduk. En küçük hatamızda şiddetli şekilde cezalandırılırdık…
Bu ailede çocuklar ve anne mutlu olur mu? Bu aile ortamında sağlıklı çocuklar yetişir mi?
Çatışmanın olduğu, anne ile baba arasında iletişim sorunlarının varlığı çocuklarda hem sosyal ortamda hem okulda ve okul başarısında hem de çocuğun kişiliğinde önemli sorunlara sebep oluyor.
“Kuşkusuz her anne ve baba çocuğunu sever.” Bu, doğru kabul edilen evrensel bir kuraldır. Ancak, gerçekten çocuklarımızı sevdiğimizi onlara doğru bir şekilde hissettiriyor muyuz? Çocuklarımıza sevgi verirken koşullarımız mı var? İstekler ve koşullar üzerine kurulmuş olan bir sevgi ilişkisi hem güven sorunlarına sebep olur hem de değersizlik hissi yaşatır. Çocuklar (tüm bireyler), koşulsuz sevildiği zaman mutlu olur. Anne ve babalar koşulsuz sevmeyi öğrenmeli ve uygulamalıdır. Koşulsuz sevmeyi öğrenen kişiler daha huzurlu olur.
Bilgili, bilinçli, ilgili, ailesine sevgi bulaştıran babalar olunması dileğimle.
Selam ve saygılarımla.
