Günümüzde, çocuklar doğadan adeta kopmuş durumdalar. Modern çağın çocuklarının doğayla ilişkisi neredeyse yok denecek noktaya gelmiştir. Daha yirmi beş yıl önce mahalle kültürü vardı. Çocuklar dışarı çıkar, sokakta, boş arazilerde, yeşil alanlarda oyun oynarlardı. Mahalle ve sokak aynı zamanda sosyalleşmenin de büyük oranda gerçekleştiği yerlerdi. Maalesef günümüz çocukları bu olanaklardan yoksunlar. Beton binalar içinde bilgisayar, tablet, pahalı oyuncaklar, sınır konmayan sürekli ödül sistemi içinde, çocuklar benmerkezci ve bazen acımasız olmaktadır.
Tabiattan ve çevreden uzak kalan çocuklarda yeteri kadar hayvan sevgisi de gelişmemektedir. Oysa ki hayvan sevgisi, çocukların gelişimine olumlu yönde katkı sağlamaktadır. Hayvanlarla sağlıklı bir ilişki, öncelikle çocuğun kendisi dışında bir varlığın, üstelik kendisine benzemeyen bir canlının varlığını kabullenmesi sonucunu doğurur. Eğer hayvanla ilişki, bir hükmetme ve nesneleştirme temeli üzerine kurulmazsa, çocuk hayvanı kendi varlığını bütünleyen bir başka canlı olarak görecektir. Bu noktada bir sorun var; modern hayatta hayvanla kurulan ilişki, maalesef bir nesneleştirme ilişkisine dönüşmektedir.
Çocukların hayvanları sevmesi, onların sevgisini hissetmesi çocuklarda aynı zamanda sevgi duygusunun ve merhametin güçlü olmasına katkı sağlar. Hayvan ile ilgilenen çocuk aynı zamanda sorumluluk duygusunu kazanmaktadır. Hayvan ile ilgilenmek hem sevgiye katkı sağlarken hem de çocuğun özgüven kazanmasına katkı sağlayacaktır. Hayvan sevgisi ve hayvan ile ilgilenen çocuk, hem başka canlılara değer vermeyi öğrenecek hem de diğer insanlara karşı daha çok sevgi beslemeyi ve saygılı olmayı içselleştirecektir.
Bu arada şu nokta da çok önemlidir: Bazı çocuklar, hayvanlara satın alınan bir nesne olarak bakabiliyor. Eğer çocuk hayvanı alınıp satılan bir nesne olarak görüyorsa, asla istediğimiz şey olmuyordur.
Hayvanlara bakım ve ilgilenme görevi, çocuğa verilebilecek bir görev olarak görülebilir. Sorumluluk kazanması için bu önemlidir. Ancak, küçük çocuklara tek başına bu görevi yapma sorumluluğu çocuk için zor bir görev olabilir.
Hayvan sevgisi için neler yapılabilir? Çocuk ile birlikte kahramanları hayvan olan dost ve sevgi temalı filmler izlenebilir. Çocuklara hayvanla ile ilgili hikayeler, masallar okunabilir. Değişik hayvan figürlerinden oluşan oyuncaklar alınabilir. Çocuk, tabiat parklarına ve hayvanat bahçelerine götürülebilir.
Hayvan sevgisinin çocuk gelişimi üzerindeki etkisi şüphesiz ki tartışılamaz. Çocuğun duygusal gelişimine katkı sağladığı gibi, sosyal gelişimine de katkı sağlar.
Hayvan sevgisi aynı zamanda ahlak gelişimi üzerinde etkilidir. Hayvan sevgisi, çocuğun benmerkezci tutumunun önüne geçebilir. Hayvanı beslemek, onu sevmek, ona zarar vermemek, onun iyiliğini düşünmek, çocuğun sadece hayvanlara olan olumlu duygularını beslemekle kalmıyor, başkalarının varlığının da kendisininki kadar değerli olduğunu hatırlatıyor. Böylece çocuk, vermeyi de öğreniyor. Bu da benmerkezciliğin önüne geçmeye katkı sağlıyor. Sevgi verilen hayvan da çocuk ile ilgileniyor. Çocuk böylece, sevginin karşılık verilen bir erdem olduğunun farkına varıyor.
Sevgi ve saygılarımla…
