Sevgi nedir? Kaç çeşit sevgi vardır? Sevgi nasıl tanımlanabilir? Sevginin tanımı aslında kişiden kişiye göre değiştiği gibi sevilen kişi, canlı ya da eşyaya göre de değişir.
Sevgi ve kardeşlik, insanoğlunun en çok muhtaç olduğu iki kavramdır. Toplumun mutluluğu ve huzuru ancak sevgi ve kardeşlik ile sağlanabilir. Bu nedenle toplumda sevgiyi yaymak ve kardeşlik bağlarını güçlendirici tutum ve davranışlar sergilemek her insanın öncelik vermesi gereken hususlardandır.
Dilimizdeki en güzel kelime, kardeşlik… Bir birlikteliği, paylaşmayı, türemeyi ifade eden bir kelime. Doğum öncesi aynı karnı paylaşmayı ifade eder. İşte kardeşliği özel kılan da budur. O kadar değerli ve özeldir ki dinimiz ve kültürümüz insanları kardeş gibi olmalarını istemiştir.
“Mü’minler, ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’a ittiat edip korkun ki merhamete ulaşırsınız.” (Hucurat, 10)
Toplumda, kardeş olduğumuz sürece gerçek sevgiyi kazanmış oluruz. Kardeşlik ve sevginin olmadığı toplumlarda sorunlar kaçınılmazdır. Ben bu yazımda aynı anneden doğan çocukların kardeşliğinden bahsedeceğim.
Kardeş sevgisi, anne ve baba tarafından oluşturulan bir duygudur. İnsanlar, diğer birçok duyguda olduğu gibi sevme ve sevgi duygusuyla doğar. Ancak, bu duygunun nasıl oluşacağı, nasıl yön bulacağı anne baba ile ilgilidir. Kardeş sevgisinin temelini anne babanın attığını ifade etmeye çalışıyorum.
Yeni doğan bir bebek, anne baba için farklı daha önce var olan çocuklar veya çocuk için farklı anlamlar ifade edebilir. Şöyle ki; bebek anne baba için bir mutluluk kaynağıdır. Ancak, çocuk için kardeşinin doğmuş olması mutluluk kaynağı olmayabilir.
Yeni bir kardeşin gelmesi, büyük kardeş için anneyi kaybetme yani annenin sevgisinin azalması anlamına gelebilir. Annenin, artık kendisiyle ilgilenmeyeceği, dahası artık kendisini sevmeyeceği ya da daha az seveceği düşüncesine sebep olur. Büyük kardeş, sevginin paylaşılmasıyla azalacağını yani kendisine az pay düşeceğini düşünür. İşte asıl mesele de burada başlar. Anne ve babanın, sevgilerinin paylaşılarak azalmayacağı yaklaşımı… Yeni bir çocuk gelince büyük çocuğa karşı değişmemeleri gerekir. Sevgilerinde ve ilgilerinde bir değişim olmamalıdır.
Anne babaların çocuklarıyla gerçekçi, rahat, güven dolu ilişkiler içinde olmaları, sevgiyi az bulunan ve uğrunda çarpışılan bir kaynak olarak değil, rahatlıkla başvurulan ve her daim artan bir kaynak olarak sunmaları son derece önemlidir.
Davranışların yaptırımları söz konusu olduğunda “Seni sevmeyeceğim artık! Kardeşini seveceğim!” sözleri, “Böyle yapmazsan seni sevmem” gibi tehditler ve koşullu sevgi sözleri çocuklar için bir “sevgi rekabeti” ortamı hazırlamayı kolaylaştırır.
Kardeşlerin, “kardeşlik” kavramının farkına varması gerekir. Kardeşler için kardeşlik kavramının ortaklık, benzerlik, sevgidaşlık ve candaşlık olduğunun önce kelimelerde, sonra da ilişkilerdeki değerli paylaşımlarla şekillenmesi ile kardeş kavgası, kardeş kıskançlığı gibi yıkıcı ifadelerden yapıcı ifadelere geçiş mümkün olabilir. Kardeşlik sadece bir akrabalık değil bir dayanışma ruhudur ve ancak anne baba tarafından paylaşımın gücü ve iş birliğinin rahatlatıcı dayanışması olarak öğretilebilir.
Sevgi ve saygılarımla.
