Sonsuz güç ve kudret sahibi olan sadece Allah (cc)dır.
O'nun azâmeti karşısında kendi acziyetini kabul etmeyen insan varlıkların en ahmağıdır.
Her şeyi yoktan var eden, bütün eserleriyle varlığından bizleri haberdar eden Allahu Teâlâ (cc) daima kendi kudretini bizlere hatırlatarak haddimizi bilmemizi ister.
Ne yazık ki insanların birçoğu haddini aşarak Rabbimizin kudret ve azametini takdir etmekten uzaklaşmaktadır.
Bu hadsizlik insanı şımarmaya, Allah'tan başka her türlü varlığa kul olmaya sevketmektedir.
Halbuki yaşadığımız her anda, alıp verdiğimiz her nefeste Allah'ın azametini ve kudretini görüyoruz.
Her gün akşam bizi uyutarak öldüren Rabbimiz, sabah uyandırarak yeniden diriltmektedir.
Yüce kitabımız Kur'an-ı Kerim'de insanın ölüp yeniden dirileceğini anlatan birçok olaydan bahsedilir.
Bunlardan bir tanesi de Üzeyir (as)'ın başından geçen ölüp-yeniden diriltilme hadisesidir.
Önce konuyla ilgili Ayet-i Kerimeye göz atalım.
Bakara Süresi 259. Ayet: "Veya çatıları üzerine çökmüş (altı üstüne gelmiş) bir karyeye uğrayan kimsenin, “Allah bunu (bu kasabayı) ölümünden sonra nasıl diriltecek?” demesi gibi. Bunun üzerine Allah, onu yüz sene öldürdü. Sonra da diriltti. (Ona) “Ne kadar (ölü bir vaziyette) kaldın?” dedi. (O da): “Bir gün veya günün bir kısmı kadar.” dedi. (Allah): “Hayır, yüz yıl kaldın. Haydi, yiyecek ve içeceğine bak, bozulup kokuşmadı. Ve merkebine bak. (Bu), seni insanlara bir âyet (canlı bir ibret) kılmamız içindir. Ve kemiklere bak. Onları nasıl inşa ediyoruz (kemikleri birleştirerek iskeleti kuruyoruz) sonra ona et giydiriyoruz.“ Böylece (merkep dirilip, eski haline gelince ve her şey) ona açıkça belli olunca: “Allah’ın, her şeye kaadir olduğunu biliyorum.” dedi."
Üzeyir (as) bir gün azığını almış, eşeğine binmiş giderken, evleri yıkılmış harabe haline gelmiş, orada oturanlardan kimse kalmamış bir kasaba veya köy yıkıntılarının yanına gelir, orada konaklar.
Etrafına bakar,bu şekilde ölenlerin nasıl dirileceğini düşünür.
O anda uykusu gelir yatar.
Allah onu öldürür, 100 sene sonra diriltir. Yiyecekleri hiç bozulmamış, ancak eşeği çürümüş sadece kemikleri kalmıştır.
Yıkık kasabada imar edilmiştir.
Uyandığı ilk anda bir gün kadar veya daha az bir zaman uyuduğunu zanneder. Yiyeceklerine bakınca gerçekten böyle olduğunu sanır.
Eşeğine bakınca durumu anlar.
Allah Üzeyir'in gözü önünde eşeğini diriltir. Böylece Allah'ın kudret ve azâmetini çıplak gözle müşahede eder.
...................
Ey Rabb'imiz Kudret sahibi Sensin
Yaratan da Sensin öldüren de
Sen Azâmetin kuşatmıştır âlemi
Ağlatanda Sensin güldüren de Sen
Sana teslim olmamışsa bir insan
Dünyası ziyandır Ukbâsı hüsran
Gücün karşısında acizdir cihan
Doyuranda Sensin giydiren de Sen
Sana boyun eğer bütün felekler
Emrine âmâde cümle melekler
Aşkınla yumuşar taşlaşan kalpler
Ülfet veren Sensin sevdiren de Sen
Hesap soracaksın her bir âdeme
Nizamat verensin cümle âleme
Satırları yazdıransın kaleme
Kâdir olan Sensin Muktedir de Sen.
