Kalplerdeki sıcaklık

İnsanın doğduğu topraklarda yalnızlaşması bazı radikal kararların alınmasına neden oluyor.

Bunun iki yaklaşım arasında oluşan sonuç bölümünün bir yanını ferdi alınan kararlar, diğer yanını ise ekip bölümü oluşturuyor

Son yıllarda Malatya dışından gelen göçler sonrasında farklı bir kültür erozyonun içine giren Malatya’nın 1960-70 ve 80’li yıllardaki güzel görüntüsünün geriye gitmesinden sonra sayıları hızla düşen “Yerli Malatya” tabirine uyan hemşerilerimizin konuyu dernek kurma aşamasına getirmesi, Malatya’nın geçmişine tanıklık eden ve buna saygı duyan Malatyalılar için buruk mutluluk oldu.

Rahmetli Gazeteci büyüğümüz Raşit Alaçık’ın 2000’li yıllarda kurduğu “ Malatya’da Malatyalılar Derneği” bugün gelinen noktanın ilk uyarı derneği olmuştu.

Derneğin kurulmasından sonra gerek Malatya’da gerekse Malatya dışında yaşanan Malatyalıların ortak düşünceleri “ Malatya’nın kendi yüzölçümünde artık azınlıkta kaldığı yönünün” tescili noktasındaki gerçeğin ortaya çıkması olmuştu.

Raşit abı, Malatya’nın bugün geldiği noktayı çok önceden tahmin etmişti.

Yıllar sonra bu sefer Gazeteci Arkadaşım Erol Kurhan’ın kurduğu derneğin adı Raşit abinin bulduğu ismin farklı bir bölümünü oluşturuyordu.

“Vefalı Malatyalılar ve Naif İnsanlar Yurdu” Malatya’nın en güzel yıllarına tanıklık etmiş birisi olarak Erol Kurhan’ın derneğe vermiş olduğu isim ben ve benim gibi düşünen Malatyalıları mutlu etti.

Grupta yer alan Malatyalıların Malatya adının yanı sıra yaşadıkları güzelliklerin zaman tünelinin günümüze geldiği konumdaki mutlulukları en güzel romanların final bölümündeki anlarını hiç aratmıyor.

Yapılan gezi organizasyonlarının başlangıç ne sonuç bölüne kadar olan serüveninde yaşananların son örneğini Darende’ye yapılan gezide gördüm.

Sürekli olarak kenarda kalıp grup üyelerinin Malatya temasına uygun aileden gelen örf ve adetlerin yanı sıra yardımlaşma ve sevecenliğin ortaya çıkardığı görüntü, beninde gençlik yıllarımdan kalan ve özlem duyduğum anların tekrar yaşanması içinde iyi oldu.

Her fotoğraf karesinde gülen yüzler ve samımı duyguların sadece mekan değişimlerine geçiş yaptığı gezi süresince, Malatya futboluna yönetici olarak büyük katkı sunmuş olan Mustafa Kömürel abinin huzur kelimesinin karşılığına uyan yüzündeki buruk mutluluk, futbol adına yapmış olduğu doğruların dinlence bölümüne olumlu yansımasını gösteriyordu. 

Malatya’nın eski Aileleri grubuyla sadece Malatya ve Türkiye değil, Dünyanın her yerindeki Malatyalıları Siyah-Beyaz fotoğraflarla renkli dünyalara taşıyan Nur Günay ‘ı da görmek ve tanımak güzledi.

Malatya’dan benim gibi ayrılmayı hiç düşünmeyen ve her gördüğümde gerçek Malatyalıların içinde her zaman yer alan saygı çerçevesinde selamlaştığım Filiz Üstün konusunu açtığım zaman Nur Günay’ın yüzündeki burukluk karşısında kendimi zor tuttum.  Kışla caddesinden aşağıya indiği zaman mağrur bakışlarının yanı sıra yüzündeki ifadeleri ancak Malatya’nın en güzel anlarına tanıklık edenler anlayabilirdi.

Raşit Alaçık, Nur Günay ve Erol Kurhan’ın benim hiç ısınamadığım internet ve sosyal ağlarda yaygın hale geldikleri grupların Malatya sevgisini sindire sindire yaşamış olan Malatyalılar için ne kadar önemli olduğunu sosyal medyayı çok iyi kullanan ve takip eden arkadaşımdan öğreniyorum.

Bazen günlerce evden çıkmadığım günler oluyor. Benden ses çıkmayınca ve dışarıda görmedikleri zaman eve gelen zaman salondaki görüntüyü gördükten sonra “ Bende olsam burdan çıkmam” demelerinden sonra bu konuda iyi bir karar aldığımı daha iyi anlıyorum

Malatya’yı çok ama çok seviyorum. Malatya dışında hatta Avrupa’da yaşamıma devam edecek fırsatlarım olmama rağmen Malatya’dan ayrılmayı hiç düşünmedim. Çok güzel çocukluk, gençlik ve futbol yaşantım oldu.

Malatya’da yaşadığım güzel yıllara ait anıların sermayesini yemeye devam ediyorum.

Bu sevginin de biteceği yok.

Vefalı Malatyalılar ve Naif İnsanlar Gurubunun Darende gezisinde yaşanan hava sıcaklığının grup üyelerinin içindeki Malatya sıcaklığının gerisinde kaldığını görmem Malatya ile ilgili düşüncelerimde ne kadar haklı olduğumu bir kez daha ortaya koydu.