Mustafa Çerdik

İkindi hüznü

Mustafa Çerdik

Bir zaman olur insan duyguların esiri olu verir
Baharın bitişi insanın ömrünün bitişine eş değer. 
Kapılır onca cevapsız sorulara ama netice alamaz
Nasıl yaşayıp ömür harcadığını anlamadığı gibi. 
Ve akılda tek düşünce dilde tek cümle ile ;

HAYAT KISA KUŞLAR UÇUYOR

Belki ne yapmalı diye çokta soru sordu
Beynini kemirdi onca cevapsız sorular
Zamana mı yoksa geçen ömrüne mi yansın?
Bilemedi ya da bilmek istemedi kendince
Sonra baktı masada soğuyan çaya akan zamana. 
Ne kaldı geriye cevapsız sorular dan başka? 
Cevabı da belliydi aslında üç harf tek hece HİÇ
Sarıldı yine umutlarına teselli bulur ümidi ile
Ve geçen yine an yine zaman oldu. 
Serin ikindi gölgesinde insan ruhunu dinlendirirken
Serin esen meltemin huşusuna bırakı verdi kendini. 
Kalan onca zamanın dolu dolu geçmesi isteği ile
Bırakıyor kendini anın sahibine ve hüznün gölgesine. 
Gideceği, yapacağı onca telaşın arasına birde
Zaman ayıramadığı işler geli verdi aklının ucuna. 
Bu hayat böyle gidemezdi o da bunun farkındaydı
Kâh ağlayıp kah gülüyordu ama içinde bitmeyen
Ve saatini bile şaşırmadan hep aynı zaman da 
Kırık ikindi vakitlerinde gelen hüznün sonunu
Belki de hiç bitmeyecekti ya da öyle hissediyordu
Ve dilinde dua niyetine şu cümleler döküldü ;
Hayat; ne sandığın kadar,
Ne yandığın kadardır..
Hayat; bütün mücadelenle,
İçinde kaldığın kadardır... 
 

Yazarın Diğer Yazıları