Sevgi

Sevgi, boş söz değil, hoş şeydir. Seven, sevdiğine faydalı olur, zararlılardan gücü nispetinde korur. Sevgi karşılıklıdır. Sevmeyen sevilmez. Hz. Ali (ra) bir toplulukta konuşurken bir kimse-Ya Ali, ben seni çok seviyorum, diyor. Ali-Sen yalan söylüyorsun, diyor. Bir başkası aynı sözü söylüyor, ona doğrusun cevabını veriyor. Orada bulunanlardan bir grup-Ya Ali birincinin yalancı olduğunu, ikincinin doğru olduğunu nasıl biliyorsun, sorusuna, Hz.Ali-Birinciyi sevmiyorum ki, o beni sever, ikinci söyleyeni ben seviyorum, o da beni seviyordur, diyor.  

Çocuklarımızı severiz, yakınlarımızdan, tanıdıklarımızdan da sevdiklerimiz vardır. .Sevgimizi hal ve hareketlerimizle göstermeliyiz. Dilimizle, her imkanımızla faydalı olmak, zararlı hallerden korumaya çalışmakla gerçekleştirmeye çalışmalıyız. Çocuklarımızı yedirmekle, giydirmekle işimiz bitmez, giyen, yiyen bedenin insanlaşması, İslamlaşması içinde yapmamız, yaptırmamız gerekli olanları yapmamız, yakışıksız, yanlış, yasak hallerden korumamız da gerekir. Yalnız çocuklarımıza değil, tüm ulaşabildiklerimize faydalı olmaya, zararlılardan korumaya çalışmak insanlık sevgisinin gereğidir.  

Sevdiklerimizin kısa, geçici dünya hayatında faydalı olanları yapması, zararlı olanlardan korunması için yapabileceklerimizi yetersiz de olsa, çoğumuz yapmaya çalıştığımız halde, ölümle başlayan, sonsuz ahret hayatında lezzetli, eziyetli hayatın dünya yaşamımıza göre uyarlanacağını bilir, söyleriz de, kendimiz ve sevdiklerimiz için faydalı, zararlı olacakları yapıp, korunmakta yeterli gayreti niçin göstermeyiz? Bizi yanlış yönlendiren kafirlerin, şeytani güçlerin baskısında mı kalıyoruz? Şunca nebi ve resuller; ilahi kitaplar, sayfalarla bildirilen, Allah birdir, ahret vardır, dünya geçici, ahret ebedidir. Dünyada huzurlu olmak, ahrette saadete ermek için, ilahi esaslara uygun ömrü tamamlaya çalışmak gerektiği bildirisine inanılmıyor mu? Yalancı oldukları herkes tarafından bilinen 3-5 kişinin söylediği söze, itirazsız inananlar, neden, emin şahitli, belgeli bildirilen, ilahi esaslara uymaz, uygulamazlar?             

Sevdiklerimize en büyük fayda, zararlılardan korunma, Allah, ahret inancı, ilahi esaslara uygun yaşam tamamlama olmalı. Dünyanın lezzeti de geçici, eziyeti de geçicidir.70-80 yaşına gelmiş, ömrün azamisini yaşıyor, ahret düşünmüyor, nefsi, keyfi istek ve iştahla yaşamaya gafletle devam ediyor, İslam ismini taşıyor. Sevenleri yedirip giydirmekle sevgilerini sergiliyorlar. Gerçek sevenlerin yapacakları iman, tövbe, gafletten uyanmayı uygun telkin etmek olmalı.

Çocukların dünya yaşamının huzurlu olmasından çok ahrete huzurlu olması için ilim, iman amel öğretmek için gayret göstermeli ki dünyada huzurlu olsunlar, ahrette mükafat görsünler. Geçici hayat için gayret gösterip, ebedi hayat için gaflet noksansız sevgi olmaz.