Değerli okurlar,
İnsan, tabiatı gereği çok acelecidir. Oysa hayat, adeta sihirli bir süreç kendi iç yasalarıyla, inişli çıkışlı devinir işler.
Onun içindir ki, eskiler sabır koruğu helva eder demişler. Hayatı aceleye getirmenin yararı yok, hatta zarar ihtimali çok yüksek.
Yaşamın ne getirip ne götüreceği sanki alın yazımızda gizli, bilemiyoruz. Hep içimizde taptaze bir umutla yaşıyoruz. O umut sayesinde bir sonraki güne iştahla uyanıyoruz.
El'an, kimin ne olduğundan çok ne olacağı önemli... İnsan, içinde olduğu hali kalıcı sanıp takılıp kalıyor, yarının duygu ve kaygısını hep kulak ardı ediyor. Hayatın belirleyici asıl yüzü ise "yarın" diye tanımladığımız günde saklı, bugünden görünmüyor!..
Mütefekkir, şair ve yazar İsmet Özel, Akdenizin Ufka Doğru Mora Çalan Mavisi şiirine İranlı şair Hafız'ı Şirazi'nin insan tabiatına dair çok önemli bir tespitiyle başlıyor:
Akdenizin Ufka Doğru Mora Çalan Mavisi
"Kim yeni terleyen bıyığına, sakalına sevdalanmışsa
Ölünceye kadar bu daireden dışarıya ayak atamaz" Hafız
Günlük konuşma dilimizin büyük şairi Rahmetli Behçet Necatigil Değişen Dünya şiirini "İnsan zamanla anlıyor" dizesiyle noktalamıştı. Büyük Şairimiz Behçet Necatigil'den bahis açılmışken o güzelim "Değişen Dünya" isimli zikrettiğim muazzam şiirini aşağıda bilginize sunacağım.
Yanılsama
---------------
İnsan tabiatı gereği aceleci olmakla birlikte, kibirlidir de, maazallah kifayetsizin biri hayal bile edemediği bir makama gelince o zaman görün ondaki kibri, enaniyeti. Halbuki biraz düşünse, kendisi de etten ve kemikten bir varlık olduğunu görecek, ona göre kendisine göz seviyesinden tevazu ile çekidüzen vererek hizaya girecektir. Şairin dediği gibi insan 'zaman'la anlıyor. Zaman insana, muhteşem gözlem ve analiz yapma, kavrama fırsatı kazandırıyor. Adına hayat dediğimiz tablonun bu gününe odaklandığı noktanın ötesinde resmin bütününü görmeyi ve 'yarını' hesaba katarak anlamayı mümkün kılıyor zaman... Şairane bir tad bırakarak zihnimizde.
Zamanla anlama melekesi, öyle birşey ki, insanın akıl sağlığı yerindeyse bir ömür boyu her alanda, her durum ve olguda devam eden kazanılmış en güzel mihenk, muazzam yetenek.
Evet, insan zamanla anlıyor, hayatı, insanları, annesini, babasını, konu komşusunu, şehrinin yöneticisini hasılı hayatına giren, hayatını etkileyen her kişi ve nesneyi zamanla derinlemesine anlıyor. Bu anlama bir ömür boyu yanlışıyla, doğrusuyla devam edip gidiyor.
İçten dışa açılım, dıştan içe daralım... Odaksızlık
---------------------------------------------------------------------
Behçet Necatigil (16 Nisan 1916 – 13 Aralık 1979)
----------------------------------------
Değişen Dünya
Çocukluğumun geçtiği sokakta
Biraz dolaşayım dedim,
Şimdi oturduğum yerden uzakta.
Öyle bir hüzün çöktü ki içime,
Ne bileyim
Ağlıyasım geldi kendi kendime.
İnsanları değişmişti,
Ondan belki de.
Sonra pek çok evlerin yerinde
Yeni binalar belirmişti.
Ahtapotlar gibi apartmanlar
Buraya da salmış kollarını,
Yoksul aileler çekilmişler
Satıp savıp mallarını.
Böyle böyle bizim eski mahalle
Hoyrat servetlerin karşısında
Silinip gitmiş bile.
Eski günler neredesiniz,
Açın kapınızı da evinize gireyim.
Ama nerde o evler,
Ne bileyim.
Şimdi anam ağlıyor
Zenginlik nedir, fakirlik nedir
İnsan zamanla anlıyor.
Behçet Necatigil
