Bir Avuç Dua
Nesibe Aldemir
Siyah bir umudun pençesinde can çekişiyor yaşama sevincimiz,
Mazlumların kanından nehirler akıyorken,
Dünya denen yer zulmün kara günlerine şahit,
Buğday tenli masum bebekler doğmadan ölmekte,
Soluksuz geçen zamanın gölgesinde kalmış çocuklar,
Kimi kaybettiği uzuvlarına hasret kimi ana babasına,
Yeryüzünün duvarları acının rengine boyanmış,
Keder inciden kolye misali boynumuzda asılı,
İklimler değişmekte ısrarlı,
Mevsimler nazlanıyor belki de sızlanıyor içten içe,
Kadınlar acıyı yudum yudum içmekte,
Yersiz yurtsuz kalan nice can adımlarında kaybolmuş,
Dünya taşımaz olmuş belindeki yükünü,
Feryadı göğü delen çocuklardan suskun bulutlar,
Beyaz değil de griye çalar olmuşlar renkleri,
Gülmek düğüm olmuş boğazda,
Ve yaşamak bunca yangının ortasında,
Bize sabır gerek Ya Rab,
Bize güç bize afiyet gerek,
Yangın yerine dönen yüreğimize su gerek,
Izdırabın içinde yanıp küle dönen düşlerimize bahar gerek,
Sen ki yerin de göğün de sahibisin Mevlam,
Kadirsin, Azizsin ve yüceler Yücesisin,
Tüm kullarını görüp gözetensin,
Masumların, mazlumların ahını yerde bırakma,
Safımızı daima Haktan yana eyle,
Ellerimiz mazlumların elinden tutsun ki kollarımıza güç gelsin,
Ayaklarımız sana koşsun ki dizlerimiz derman bulsun,
Dizelerimiz Hakkı yazsın ki gönlümüzde sonsuzluk çiçekleri bitsin,
Dünyanın karanlık günlerine inat yeşert bizi Ya Rab!
Yeşert ki hayatımız anlam bulsun senin dinin üzerine,
Savaşların gölgesinde atan minicik kalplerin sesi hürmetine,
Kundağı kana belenmiş sabilerin hürmetine,
Bizleri batılın karşısında sağlam duran kalelerden eyle,
Kalbimizi aşkınla doldur Ya Rab!
Doldur ki kalmasın yer fitneye, fesada, kine, hasede…
Son nefesin kıyısına varmadan gönlümüzü mesrur eyle sevdanla,
Kereminle ve ihsanınla kapılarını bizlere aç,
Bu kapıdan mahrum eyleme bizi ya Rab,
Biliriz ki dünya bir gölgelik,
Ama yine de unutur ve yanılırız Ya Rab!
Hatırlat bize Mevlam,
Hatırlat bize ki bu gölgeliği unutup batıla dalmayalım,
Zalime de zulme de dur demeyi bilelim,
Kana boyanan coğrafyalarda şehit düşen şehitlerin hürmetine,
Durula kalplerimizi kirden, pastan ve isten,
Durula ki durulsun gönlümüzün bulanan suları,
Ve inciler mercanlar çıksın açığa,
Bir avuç toprak bir avuç kalptir insan,
Ve sırtında taşır dünyasını sonsuzluğa,
Katına getirdiğimiz dünyayı kabul eylediğin kullardan eyle,
Bağışla bizi ya Rab!
Bağışla bizi…
(Amin)
