İnsan

Üstün yaratık, doğumla başlayan, ölümle geçici dünya hayatı son bulan, kısa ömründe huzurlu olması, ebedi ahiret hayatında mükafat görmesi için, Allah tarafından emir buyrulmuş, peygamberler tarafından tebliğ edilmiş, duyurulmuş, ilahi esasların tahrif edilmemiş, kıyamete kadar uyulması gerekli esaslarla tamamlanmış, geldiği andan itibaren yazılarak-ezberlenerek kayıt altına alınan, en ufak değişiklikten korunan, peygamberimiz tarafından açıklanan-uygulanan ilahi yasa Kur’an elimizdedir. İnsanlık Kur’an’ı bilir, inanır, her halinde uyar-uygularsa huzurlu olacak, huzursuzluktan korunacaktır.

İlk yaratılış olayında Hz. Adem’e secde emrinden dolayı Allah’a isyan eden İblis, Hz. Adem soyuna, yolundan gidenlere savaş ilan etmiştir. Bu düşmanlık kıyamete kadar devam edecektir. Kıyamete kadar İblis ve taraftarları insanları saptırmak isteyeceklerdir.(Bakara 30,38;Araf 11-28) Kötülüklerin kaynağı şeytan ve uşaklarıdır.                                                    

Hz. Adem’e, hidayet esaslarına uyanların kurtulacağı, karşı çıkanların hüsrana uğrayacakları bildirilmiştir. Bu hal tarih boyunca olmuş, kıyamete kadar devam edecektir. Onun için Allah insanların münkerden sakınmalarını istemektedir.(Nahl-90)Geçmiş de insanlık kötülüklerin, çirkinliklerin arttığı, çok karışık hallerin yaygınlaştığı zamanlar olmuş, Allah Nebiler göndererek kalpleri, nefisleri, zihinleri temizletmeye çalışmıştır. Böyle durumların devamını engellemek için şeytan ve taraftarları seferber olarak kötülüğün, hayasızlığın, ahlaksızlığın yaygınlaşması için tuzaklar kurar, entrikalar çevirirler. Kim şeytana uyarsa o kötülüğü emreder.

Allah’a inandığını söyleyip kötülükleri yaygınlaştıran, savunanlar, kötülüğe karşı mücadele edenlere hakaret edenler şeytanın taraftarları, dostlarıdır. Her türlü kötülüğü bir yaşam biçimi haline getiren sistemler de kirlidir, şeytanidir.  

İslam’a uygunsuz gelişmelere seyirci kalanların, yanlış ve çirkin gelişmelerin içinde yer alanların, yakışıksız çirkin şeytani halleri savunanların çoğu İslam’ı bilmiyor, inanmıyor, yapmıyor, yine de kendini Müslüman sanıyor. Bu durumda Müslümanların, ana-baba –yakınların yapmaları gerekli, yapmadıkları çok şeyler var. İnsan bilecek ki inansın inanacak ki gereğini yapsın, yaşasın. Çoğu kimseler çocukların yeme-giymelerini karşıladıklarında, yapabileceklerini yaptığını sanıyor. Giyen-yiyen uygun şeyler öğrenmeli, öğretilmeli, zararlı-yanlış şeylere dikkat çekilmeli, uygun çevre oluşturulmaya çalışılmalı, uygun örnekler övülmeli, yanlış, zararlı şeylere dikkat çekilmeli, ilahi emir ve yasaklar bilinmeli, her hareket ona uygun yapılmalı.        

Ne yaptık da, ne olmadı?.. Yapılacaklar yapılmadan istenilenler olmaz. Bizlerin ihmal edip boş bıraktığımız boşluk istemediğimiz şeylerle doldurulur. Boşu doldurmak daha kolay ,istenilmeyen şeyleri boşaltmak daha da zordur.

İnsanımızda anlayış gelişmiştir. Çocuk ve gençlerin durumu daha da iyidir. İnsanımız İslam’a istekli ve iştahlıdır. İlim, iman, amel, ahlak en uygun şekilde işlense görünür çok değişiklik olur. Değişiklikler görünmüyorsa, çalışmalarda noksanlık var.