Küçük işletmeler doğrudan etkilenecek: Esnaf kara kara düşünmeye başladı!
Resmî Gazete'de yayımlanan karara göre, büyükşehirlerde nüfusu 30 bini aşmayan ilçeler dışında kalan ve lokanta, minibüs, tamirhane ve kuyumculuk gibi birçok sektörlerde faaliyet gösteren işletmeler gerçek usulde vergilendirilecek.
Resmi Gazete'de yayımlanan karara göre, büyükşehirlerde ilçe nüfusu 30 bini geçmeyenler hariç olmak üzere faaliyette bulunan mükellefler basit usulden gerçek usule geçiş yapacak.
Kimleri kapsıyor?
- Her türlü emtia imalatı ile uğraşanlar,
- Her türlü emtia alım-satımı ile uğraşanlar (Münhasıran bir işyeri açmaksızın gezici olarak veya pazar takibi suretiyle perakende emtia alım-satımı ile uğraşanlar hariç),
- İnşaat ile ilgili her türlü işlerle uğraşanlar,
- Motorlu taşıtların her türlü bakım ve onarım işleriyle uğraşanlar,
- Lokanta ve benzeri hizmet işletmelerini işletenler,
- Eğlence ve istirahat yerlerini işletenler,
- Şehir içi yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunanlar.
Gerçek usul vergilendirme nedir? Basit usulden farkı, şartları ve avantajları neler?
Birfatura’da yer alan bilgiye göre, işletmenin tüm gelir ve giderlerini detaylı şekilde kaydederek, bu kayıtlar üzerinden vergi hesaplaması yapılan vergilendirme yöntemidir. Yani, işletme tüm gelir giderlerini belgeleyerek, gerçek karını belirleyip bu kar üzerinden vergi öder.
193 sayılı Gelir vergisi kanunu 46-48. maddede belirtilen yıllık satış tutarı, gayri safi satış hasılatı ile ikisinin toplamı, ödenen kira tutarı gibi kriterlerde sınırın altında kalan mükellefler basit usule göre vergilendirilir.
Detaylı kayıt, bilanço/işletme hesabı defterleri tutma, gelir giderlerin karşılaştırılarak kâr ve zararın belirlenmesinin ardından net kazanç üzerinden vergi matrahının belirlenip gelir, kurumlar vergisi ve katma değer vergilerinin ödenmesi gerçek tipte vergilendirmenin temel unsurlarıdır.
213 sayılı vergi usul kanunu 176-178. maddeleri gerçek usul tüccarları defter tutma bakımından ikiye ayırır. Birinci sınıf tüccarlar bilanço esası, ikinci sınıf olanlar ise işletme hesabına göre defter tutar. Gerekli şartlar sağlandığı takdirde bu iki sınıf arasında geçiş yapılabilir.
Bilanço esasına göre defter tutan birinci sınıf tüccar, yevmiye defteri, defter-i kebir ve envanter defterlerini tutmak zorundadır. İşletme esası ile defter tutan ikinci sınıf tüccar ise sol tarafına gider, sağa ise hasılatın yazıldığı işletme hesabı defteri tutar.